In het project Biobased Wet Cell kijken onderzoekers of ze met biobased materialen waterbestendige wandpanelen kunnen maken voor natte ruimten, zoals een badkamer. Marianna Coelho van het lectoraat Biobased Bouwen van HZ University of Applied Sciences trekt het project dat loopt tot het einde van 2025. Tot nu toe zijn er voor natte ruimten weinig biobased alternatieven voor beton.
En die alternatieve producten zijn wel hard nodig, want beton heeft een enorme ecologische voetafdruk. Het project Biobased Wet Cell moet helpen om die voetafdruk iets kleiner te maken.
Het RAAK-mkb-project is Marianna’s idee. “Het is lastig om in natte ruimten volledige biobased oplossingen te gebruiken, omdat deze gemakkelijk water absorberen. Er wordt al wel onderzoek gedaan naar biobased oplossingen voor natte ruimte, maar dat gebeurt op zeer kleine schaal.” Marianna keek in eerste instantie naar de mogelijkheid om wand- en vloertegels van biobased materialen te maken. Toen ze dit idee voorlegde aan bouwbedrijf De Hoop uit Terneuzen, één van de consortiumpartners, zag ze echter twijfels bij haar gesprekspartner. “Zij vonden dit niet interessant, omdat wand- en vloertegels vooral worden geproduceerd in landen als Italië en Spanje. De regio zou dan weinig aan het project hebben.” De Hoop opperde om een zogenoemde wet cell van biobased materialen te maken, een compartiment in een natte ruimte. “Ik was enthousiast, omdat je dan meteen een eindproduct hebt. Je hebt geen tegels meer nodig. Daar heeft de regio veel meer aan.”
Geopolymeren zijn een alternatief voor beton. Ze bestaan vooral uit slakken, restmateriaal uit de metaalindustrie, en chemicaliën die het verhardingsproces activeren. “Wij gebruiken natuurlijk ingrediënten die niet schadelijk zijn voor het milieu”, legt de onderzoeker van het lectoraat Biobased Bouwen uit.
Zeewier
Tanja Moerdijk van het lectoraat Marine Biobased Chemie raadde aan om naast natuurlijke vezels zoals olifantsgras, waarnaar Marianna al veel onderzoek heeft gedaan, vezels te gebruiken die afkomstig zijn uit zeewier. Ze legde contact met het bedrijf Blueblocks dat onderzoek doet naar bouwmaterialen die zijn gemaakt van zeewier.
De zoektocht naar een leverancier van zeewier was vervolgens best lastig, omdat de meeste producenten zich richtten op toepassing in voedselproducten, maar The Seaweed Company was enthousiast. Het bedrijf is nu ook onderdeel van het consortium. Hiernaast is nog een aantal mkb-bedrijven aangesloten. Het consortium wil eind 2025 een wet cell hebben, die is gebaseerd op biobased materiaal van zeewier en olifantsgras. “De grootste uitdaging is om de panelen waterresistent te maken. Samen met studenten maken we in het biobased lab in het Joint Research Center Zeeland en het betonlab van Scalda nu kleine tegels van verschillende soorten mengsels. We hebben al tientallen mengsels getest. Ook denken we na over een goede coating. Als we eenmaal het juiste recept voor de tegels hebben gevonden gaan we wandpanelen maken.”
Het Biobased Wet Cell-project heeft een RAAK-mkb-subsidie ontvangen. Het programma is bedoeld voor lectoraten die onderzoek doen naar maatschappelijke vraagstukken. De beoordelingscommissie liet weten dat het in dit geval om ‘een zeer relevante maatschappelijke vraag’.